Kunstautobiografie

“Wat is mijn band met kunst?”

Normaal heb ik duizend noten op mijn zang, maar bij deze vraag heb ik toch lang nagedacht over wat ik hier net op zou antwoorden. Misschien weet ik niet hoe ik hieraan moet beginnen omdat je namelijk zoveel over kunst kunt vertellen.

Elke vorm van kunst vind ik prachtig, daar twijfel ik niet aan, maar ik heb zeker mijn voorkeuren op het vlak van kunst. Kunstwerken waar men perfect gedetailleerd te werk gaat en waarbij men geen enkel foutje in terug kan vinden, vind ik schitterend. Prachtig om naar te kijken en om te beseffen dat iemand het talent heeft om zo vlekkeloos te schilderen, maar dat is het dan ook voor mij. Ik kan geen hele dag rondlopen en rondkijken in een museum zoals The National Gallery of Het Msk. Geef mij maar zoiets als Tate Modern of Het Smak. Ik zie dat als kunst met een boodschap, kunst waar iets meer in zit. Kunst dat mooi wordt door waarom en niet door de manier waarop. Dat is waar mijn voorkeur naartoe gaat. Het gevoel van voor een kunstwerk staan en opeens beseffen wat de kunstenaar bedoelt, wat de boodschap is, dan kan er echt een hele nieuwe wereld opengaan en dat is waarvan ik houd, dat is waarom ik bij kunst stilsta. Kunst moet iets meegeven, een gevoel achterlaten dat alleen maar door kunst doorgegeven kan worden.

Natuurlijk zijn er nog andere kunstvormen zoals muziek en literatuur. Ik weet dat het cliché klinkt, maar ik zou niet zonder muziek kunnen leven. Zelf kan ik wel helemaal geen muziek maken en een zangtalent ben ik al zeker niet. Hetzelfde geldt voor literatuur, ik kan proberen gedichten en verhalen te schrijven maar ik zal er nooit tevreden over zijn. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik gewoon helemaal niet zo creatief ben ingesteld, ookal zou ik dit wel heel graag willen. Maar dat betekent niet dat ik mij niet graag bezighoud met muziek en literatuur.
Ik vind poëzie geweldig en in mijn leesautobiografie heb ik al geprobeerd uit te leggen wat ik daar net zo mooi aan vind en dat ging als volgt: “Misschien is het het besef dat iemand met deze alledaagse taal in staat is om met simpele woorden iemand kippevel te doen geven, iemand hoop te doen geven of zelfs iemand te doen huilen. Dat iemand zijn gevoelens zo goed kan beschrijven dat jij perfect kunt voelen wat de schrijver voelt. Of nog mooier, dat de schrijver jou dingen kan laten voelen die jij nog nooit eerder hebt gevoeld, dat hij je kan laten stilstaan bij zaken waar jij nog nooit bij hebt stilgestaan, prachtig!” Natuurlijk kan ik hier verder op ingaan en beschrijven waarom ik dit als kunst zie, maar dat kan ik maar tot op zekere hoogte, want een verklaring voor de passies die men heeft, is zoals een verklaring voor liefde.

Dit is in het kort mijn band met kunst.

"Als de wereld begrijpelijk was, zou er geen kunst bestaan" - Albert Camus